Nie tak popularna, jak wcześniej opisywany świerk, no chyba, że mowa o polskich lasach i monokulturze sosny, jednak mimo wszystko dość często spotykana w przydomowych ogródkach.
Jak odróżnić sosnę od świerka?
Bardzo często, ludzie zastanawiają się, jak odróżnić sosnę od świerka.
Istnieją trzy kluczowe różnice:
- Igły – u sosny wyrasta kilka igiełek z jednego miejsca i są one stosunkowo długie, świerk ma krótkie i pojedyncze.
- Kora – u sosny najczęściej „pomarańczowa” z odpadającymi bruzdami „łatami”, u świerka ciemnawa.
- Pokrój – świerk jest strzelisty i ma kształt trójkąta (choinka świąteczna), gdzie gałęzie gęsto wyrastają z pnia, sosna w lesie będzie miała długi pień bez gałęzi z kulistą koroną, a na otwartej przestrzeni będzie stosunkowo niska i kulista.
Jakie problemy sprawiają sosny w ogrodzie?
Głównym problemem z sosna jest to, że jeżeli posadzimy ją w bliskim sąsiedztwie innych drzew albo budynku, czyli zaciemnione miejsce, sosna będzie dążyła do tego, by jak najszybciej osiągnąć imponujący wzrost i móc czerpać pełni energię ze słońca. Otrzymujemy wówczas bardzo długi pień, a zarazem bardzo cienki, pozbawiony w dolnej połowie gałęzie albo z pojedynczymi sztukami, które z czasem i tak zostaną odrzucone.
W momencie, gdy takie drzewo będzie już miało wysokość domu albo i większą, zaczynają się problemy. Cienki i długi pień, rozłożysta korona, tym samym środek ciężkości drzewa jest stosunkowo wysoko, powoduje, że nawet niewielkie podmuchy wiatru powodują mocne bujanie się drzewa. Dodając do tego bliskie sąsiedztwo domu uzyskujemy ciągłe uderzanie drzewa o elementy domu. Trzeba wówczas liczyć się z możliwością uszkodzenia elewacji lub rynien, no i zapychaniem rynien przy gubieniu igieł przez sosnę.
Ciężka korona sosny oraz długi i cienki pień generują jeszcze zagrożenie w postaci możliwości wywrócenia się całego drzewa lub oderwania się korony i tym samym spowodować narażając nas na poważne straty.
Gdzie sadzić sosnę?
Chcąc uniknąć powyższego, sadźmy sosny w miejscach nasłonecznionych, dzięki czemu będziemy mieli większą kontrolę nad drzewem, jak i sama pielęgnacja sosny będzie łatwiejsza.
Kiedy i jak formować sosnę?
Dobrym zwyczajem, żeby kontrolować przyrost sosny, gdy chcemy uzyskać gęstą bryłę, jest na wiosnę ułamywanie tegorocznych świeżych przyrostów, nazywanych „świeczkami”. Równie dobrze można posłużyć się ostrym sekatorem w celu nadania odpowiedniego kształtu.
Pamiętajmy by nie dokonywać tzw. ogłowień sosny, czyli radykalnego ścięcia wierzchołka. W momencie, gdy sosna ma już swoje lata i gruby pień, mocne obniżenie drzewa spowoduje wyrośnięcie kilku odrostów, które za kilka lat osiągną sporą wysokość mocno niszcząc walory estetyczne a przy okazji dociążą koronę drzewa zwiększając ryzyko odłamania się jej części.
Gatunki sosny:
W Polsce popularne są sosny: wejmutka (najczęściej sadzona w lasach), pospolita, górska, czarna, bośniacka, limba, Banksa, oścista, gęstokwiatowa, a wszystkich gatunków jest ponad 100.
Kiedy i jak mogę wyciąć sosnę?
Podobne, jak w przypadku świerka, wycinkę można dokonać bez zezwolenia w przypadku, gdy drzewo w swoim obwodzie ma mniej niż 50 cm, w przeciwnym wypadku trzeba uzyskać stosowne zezwolenie przed przystąpieniem do prac związanych z wycinką.
Jako, że często przydomowe sosny są dość wysokie i cienkie, nie zalecam samodzielnego ich usuwania i lepiej wezwać odpowiednią osobę, ze sprzętem do wspinaczki, która bezpieczne wytnie drzewo, bez ryzyka uszkodzenia pobliskiego otoczenia (wycinka drzew trudnych metodą alpinistyczną).
W razie potrzeby służę pomocy przy wycince sosny – kontakt.